Prolog

Witam Was kochani, tak to znowu ja, tak znowu z nowym pomysłem. 

Mam nadzieję, że to opowiadanie przypadnie Wam do gustu, dlatego bardzo Was proszę o opinie wszelkiego rodzaju. Przyjmę krytykę, dobre słowa, a nawet zwykłą emotikonę w komentarzu. Proszę, zostawiajcie po sobie ślad, bo wtedy dopiero wiem, że jesteście tu ze mną i czytacie. 

Zapraszam na Prolog :) . 

___________________________________________

 - Śniłam dzisiaj o nas.
- Naprawdę?
- O naszym życiu - odparła cicho i delikatnie, przyglądając mu się ogromnymi oczami z nieodgadnionymi uczuciami.
- A o czym dokładnie? - Głos mu drżał, a serce szybciej biło. Bał się poruszyć chociaż o milimetr. Ta chwila była okryta czymś mrocznym, ale jednocześnie magicznym.
- O przyszłości. Wyglądało to bardziej jak... Przepowiednia. - Słowa stawały się echem w ich umysłach, dziwna aura panowała w miejscu, w którym się znajdowali. Patrzyli na siebie, szukając w tych wyrazach odpowiedzi na niewypowiedziane pytania.
- Przepowiednia? - zapytał lekko zachrypniętym głosem, a wzrok mu pociemniał.
- Tak mi się wydaje - odparła z drżeniem. - Ty też to widziałeś - dodała ze smutnym uśmiechem.
- Owszem, ale nie chcę w to wierzyć.
- To nie musi być prawda - powiedziała szybko, wiercąc się.
- Ale może być. - Zmarszczyła brwi, przypatrując mu się z zaciekawieniem. Jego wzrok błądził po jej twarzy, szukając ukojenia, jak zazwyczaj.
- Boisz się? - spytała prawie niedosłyszalnie i wstrzymała oddech.
- Tak bardzo jak ty.